Πόσο αξίζει η αξιοπιστία των εφημερίδων;

(απάντηση: 100.000 φύλλα).

Άσχετο με τη θεματολογία του blog αλλά δεν μπορώ να μην το σχολιάσω.

Την Κυριακή το πρωί ανοίγοντας τα παραπολιτικά της Ελευθεροτυπίας, έπεσε το μάτι μου στο πρώτο παραπολιτικό (και μάλιστα με υπογραφή) το οποίο αφορούσε την υποδοχή του Ερντογάν στο μέγαρο Μαξίμου.

Ξαφνικά, άρχισα να έχω αμφιβολίες για αυτά που άκουσα στις ειδήσεις το προηγούμενο βράδυ. Το συζήτησα και με τη γυναίκα μου και καταλήξαμε ότι δεν είχαμε καταλάβει καλά, ότι ο Ερντογαν ήρθε στην Αθήνα αλλά δεν παρέστη στα εγκαίνια.

Η αλήθεια αποδείχθηκε το απόγευμα όταν σύσσωμα τα blogs κατάγγειλαν τα στημένα ρεπορτάζ στο Βήμα, το Έθνος και την Ελευθεροτυπία. Και πάλι το συζητήσαμε με τη βραδινή μας παρέα.

Δύο συμπεράσματα βγαίνουν από το παραπάνω συμβάν.
Η κυβερνητική γραμμή βρίσκει δίοδο και περνά σε όλον τον αντιπολιτευόμενο τύπο και μάλιστα στις πιο σημαντικές σελίδες του και σε περίοπτη θέση.
Το πιο σημαντικό, καθώς αποτελεί ένδειξη αλαζονείας, οι εφημερίδες αδιαφορούν για την αξιοπιστία τους.

Γιατί το λέω αυτό; Η είδηση της ακύρωσης της επίσκεψης Ερντογάν έγινε γνωστή στις 4μμ το Σάββατο. Ακόμη και αν έγινε γνωστό αργότερα (πχ 6μμ άντε 8μμ) οι εφημερίδες είχαν τον καιρό να αποσύρουν τα φύλλα τους.

Ίσως, δεν είχαν τον καιρό να αναδιανείμουν τα νέα φύλλα σε όλη την Ελλάδα άλλα μπορούσαν να αποσύρουν τα παλιά και να αποφύγουν το διασυρμό.

Το κόστος που θα πλήρωναν είναι στη χειρότερη περίπτωση όσο και η κυκλοφορία τους (100.000 φύλλα), αν και είναι σίγουρο ότι τουλάχιστον στο λεκανοπέδιο θα προλάβαιναν να κυκλοφορήσουν (άρα μιλάμε για πολύ μικρότερο κόστος).

Το γεγονός ότι απέφυγαν το κόστος απόσυρσης δείχνει επίσης και τη δεινή οικονομική τους κατάσταση.

Αντί λοιπόν να αποσύρουν τα φύλλα, προτίμησαν να διασυρθούν και να αποδείξουν ότι έχουν γραμμένους και εμάς αλλά και το «λειτούργημα» που επιτελούν.

Το πιο θλιβερό είναι να αποδεικνύεις με τις πράξεις σου ότι δεν σέβεσαι αυτό που κάνεις.