Τι είδα χθές στο Open Coffee XXXI

Λίγος κόσμος χθες στο Μπενάκη.

Οι παρουσιάσεις αν και ολοκληρωμένες στην πλειοψηφία τους, μειονεκτούσαν σε φρεσκάδα και παλμό πράγμα που φάνηκε και από τη χλιαρή αντιμετώπιση τους από το ακροατήριο (ελάχιστες ερωτήσεις, χωρίς ενδιαφέρον).

Για την πρώτη παρουσίαση του e-receipe, τι να πώ! Στην καλύτερη περίπτωση μας θύμισε τα φοιτητικά μας χρόνια και την αγωνία που είχαμε όταν παρουσιάζαμε τις διπλωματικές μας. Δεν κατάλαβα γιατί έπρεπε να ταλαιπωρηθούν τα παιδιά να παρουσιάσουν μια εργασία που δεν είχε θέσει (δεν λέω λύσει) βασικά προβλήματα προσωπικών δεδομένων, scalability και γενικά προβλήματα λειτουργίας; Πραγματικά απορώ!

Οι υπόλοιπες παρουσιάσεις ήταν υψηλού επιπέδου (με πληρότητα ανάλυσης) αλλά όπως είπα και με πολλά χασμουρητά.

Ο Αθανασιάδης παρουσίασε το Cobaltbox (γίνεται να πετύχει με τόσο μεγάλο όνομα;) και μας άφησε να απορούμε αν πράγματι αποτελεί μια εν δυνάμει επιτυχημένη πλατφόρμα. Τα παραδείγματά του δεν ασκούσαν τη γοητεία που ασκούν οι killer apps.

Ο Βενέρης μας αποκοίμισε. Αν δεν ήσουν εσκιμώος ή Καναδός αυτόχθων για ποιο λόγο να ενδιαφερόσουν πως χρηματοδοτούνται οι Καναδικές επιχειρήσεις;

Το WeddingMall του Χατζηαντωνίου ήταν εξίσου βαρετό κυρίως σαν ιδέα. Παρόλο που είμαι παντρεμένος και έχω περάσει από τη διαδικασία της λίστας γάμου, εκτίμησα το ολοκληρωμένο business model, αλλά δεν με έπεισε καθόλου ότι θα με βοηθούσε η χρήση του.

Ίσως η πιο βαρετή βραδιά, ever.