Είχα και εγώ την ευκαιρία να νιώσω καουμπόης.

Οι συνθήκες που επικρατούν στην αγορά σχετικά με τη συντήρηση και επισκευή εξοπλισμού πληροφορικής θυμίζουν την αγρία δύση, όπου όλα γίνονται χωρίς νόμους και κανόνες.

Είχα την ευκαιρία να το διαπιστώσω όταν το Οκτώβριο χάλασε ο φορητός μου, ο οποίος είχε μόλις κλείσει τρία χρόνια ζωής.

Ναι, το ομολογώ δεν είμαι γκατζετάκιας. Δεν πέταξα από τη χαρά μου στην προοπτική αγοράς ενός νέου υπολογιστή. Για μένα ο υπολογιστής είναι ένα εργαλείο δουλειάς. Ειμαι τσιγκούνης (και λίγο συναισθηματικός) και περιμένω να γεράσουμε μαζί (όσο οι εκδόσεις των windows μας το επιτρέπουν).

Απευθύνθηκα στην εταιρία που τον είχα αγοράσει και με πληροφόρησαν ότι δεν έχουν πλέον το service για την συγκεκριμένη μάρκα και ότι πρέπει να πάω στην νέα εξουσιοδοτημένη εταιρία.

Επειδή μου φάνηκε παράλογο μια εταιρία να αποποιείται τόσο εύκολα τις ευθύνες συντήρησης κατέφυγα στην Γενική Γραμματεία Καταναλωτή, ζητώντας να υποχρεώσουν την εταιρία από την οποία αγόρασα τον υπολογιστή να σεβαστεί τις συμβατικές της υποχρεώσεις.

Επιπλέον ο νόμος ανέφερε ότι κάθε εταιρία έχει υποχρέωση να παρέχει υπηρεσίες συντήρησης και επισκευής «για εύλογο χρονικό διάστημα». Το πρόβλημα ήταν στην ερμηνεία της λέξης εύλογο.

Στη Γενική Γραμματεία Καταναλωτή ένοιωσα σαν τον Οδυσσέα. Ο φάκελος μου πέρασε από τα χέρια πέντε ατόμων, καθώς ο ένας μετά τον άλλο δήλωναν αναρμόδιοι να αποφανθούν. Σε κάθε νέο υπάλληλο έπρεπε να εξηγήσω από την αρχή την υπόθεση. Εννοείται ότι η χρονική καθυστέρηση για κάθε αλλαγή υπαλλήλου ήταν γύρω στις 2 εβδομάδες.

Κάθε φορά επίσης εξηγούσα ότι ο υπολογιστής μου είναι απαραίτητος στη δουλειά μου και ότι επιτέλους πρέπει να προστατεύσουν τα δικαιώματά μου ως καταναλωτή.

Τελικά η εταιρία από την οποία αγόρασα τον υπολογιστή έστειλε μια επιστολή στην ΓΓ Καταναλωτή όπου αναφέρει ότι δεν έχει καμία υποχρέωση συντήρησης καθώς ο χρόνος ζωής ενός υπολογιστή είναι δύο (2) έτη και επομένως ο εύλογος χρόνος για τον οποίο η εταιρία υποχρεούται να παρέχει υπηρεσίες συντήρησης είναι επίσης δύο έτη.

Η ΓΓ Καταναλωτή χαρούμενη μου κοινοποίησε την απάντηση. Προφανώς στη ΓΓ καταναλωτή πετάνε όλους τους υπολογιστές μετά την έλευση δύο χρόνων. Το γράμμα της ΓΓ καταναλωτή τελείωνε λέγοντας μου ότι δεν μπορεί να κάνει κάτι παραπάνω και μου συνέστησε αν συνεχίζω να έχω αντιρρήσεις να πάω στα δικαστήρια.

Επειδή είμαι μαζόχας αποφάσισα να καταφύγω στο συνήγορο του καταναλωτή. Αλλά αυτό είναι μια άλλη πονεμένη ιστορία.